Maailmakuulsa Hollandi aiadisaineri Piet Oudolfi looming tekitab vastakaid tundeid. Ta on jõudnud läbi raamatu „Moodne maastik püsikute ja kõrrelistega” paljude eestlaste südamesse ning samas leidub piisavalt neidki, kes tema tööst lugu ei pea.
Muheda ütlemisega Dagmar Oja naudib üle kõige kodus olemist, kus diivanil istudes saab rahulikult lasta kudumisvarrastel käia. Et lösutades mitte vormist minna ja tervist kaotada, teeb ta ka trenni ning jalutab agaralt.
Meie ainsal looduslikul männiliigil on tore valik ilusaid sorte, kelle pärast ei pea talvel muretsema – külm ei tee neile midagi.
Harilik mänd (Pinus sylvestris), rahvapäraselt pedajas, on Eestis sedavõrd tavaline puu, et teda peaksid teadma kõik.
Mustikapõõsastele meeldivad kerge lõimisega happelised mullad, kuhu on segatud happelist turvast. Koduaedades sobib mustikas väga hästi turbapeenrasse, kus võib kasvatada erinevaid liike.
Porgandikasvatuse katsed näitasid, et nii mahe- kui ka tavakasvatuses saadi võrdselt head saaki. Ent põuastel aastatel oli mahesaak tava omast suurem, sest kompostiga väetades on mullal suurem veehoiuvõime.
Tallinn on saanud Nõukogude Eesti ajast pärandiks terved linnaosad, mis on hoonestatud valdavalt suurpaneelidest paljukorteriliste elamutega. Näiteks Lasnamäe ja Mustamäe linnaosades paiknes 2011.
Tähtkaktused (Astrophytum) meelitavad pilgu enda peale ka siis, kui nad parasjagu ei õitse – kõik liigid on rohkemal või vähemal määral valgetähnilised ning tihti silmatorkavate, suhteliselt suurte areoolipadjanditega.
Kardinali- ja paavsti-tähtkaktus u
Soojematel maadel reisinud aiahuvilistele on silma jäänud efektne taim. Kes ta on? Kas kasvab meilgi? Maailmas tuntakse teda suvise sireli, liblikapõõsa või apelsinisilmana.